الف- جنبه جسمی

بازی منشأ تکامل و رشد جسمی و ذهنی کودک است و در سایه آن، عضلات نیرومند و استخوان ها محکم می شوند.

در نگاه و لمس، مهارت پدید می آید، تمرکز حواس شکل می گیرد، و اعضای بدن ورزیده و ماهر می شوند. در بازی، همه اعضا در فعالیت هستند و این امر زمینه خوبی را برای رشد کودک فراهم می آورد.

ب- جنبه ذهنی و روانی

بازی، حس کنجکاوی کودک را بر می انگیزد و قدرت او را به کار می اندازد. کودک در بازی با برخی از رفتارها آشنا می شود، در خود قدرت مقاومت ایجاد می کند، و روح تازه ای در او دمیده می شود. بازی، تمرینی برای استقلال اراده و احیای فکر اوست.

ج- جنبه عاطفی:

هنگامی که کودک فرصت مناسبی به دست می آورد، مهر یا خشونت خود را نشان می دهد که به این وسیله می توان احساسات کودک را متعالی گرداند. در حین بازی است که کودک مهرورزی، همکار، حق جویی، تعاون و … را می آموزد.

محصولات مرتبط: استخر توپ مهد کودک L17